نقش عوامل ژئومورفولوژی در فعّالیّت-های اقتصادی مناطق مرزی (مطالعه موردی: شهرستان سردشت)

عوامل ژئومورفولوژی به‌طور مستقیم در وضعیّت اقتصادی مناطق مؤثّر هستند و این عوامل می‌توانند نقش محدودکننده و اثرات منفی یا اینکه اثرات مثبت داشته باشند. تأثیر عوامل ژئومورفولوژی در مناطق مرزی نسبت به نواحی داخلی از اهمّیّت بیشتری برخوردار است. با توجّه به اهمّیّت موضوع، در پژوهش حاضر به ارزیابی تأثیر عوامل ژئومورفولوژی در توسعه و یا عدم توسعة فعّالیّت­های اقتصادی شهرستان سردشت پرداخته شده است. داده­های پژوهش شامل اطّلاعات کتابخانه­ای، لایه­های رقومی اطّلاعاتی و همچنین نتایج حاصل از پرسش­نامه است. در نوشتار پیش رو ابتدا به بررسی وضعیّت ژئومورفولوژیکی منطقه و تنگناهای آن پرداخته شده و سپس وضعیّت پراکنش نقاط روستایی در طبقات شیب و ارتفاع بررسی شده است؛ همچنین به‌منظور بررسی نقش عوامل ژئومورفولوژی در توسعه یا عدم توسعة فعّالیّت­های اقتصادی شهرستان از ۲۰۰ پرسش­نامه استفاده شده است که نحوة توزیع آن به‌صورت زنجیره­ای بوده و برای این منظور از افراد آگاه ازجمله دانشجویان و فعّالان اقتصادی استفاده شده است. نتایج به­دست­آمده بیانگر آن است که حدود ۷۰% از سکونت­گاه­های روستایی در طبقات با شیب بیش از ۲۰% و حدود ۵۵% از سکونت‌گاه‎های روستایی در طبقات ارتفاعی بالای ۱۴۰۰ متر قرار دارند؛ بنابراین این شهرستان زیادی برای توسعة فعّالیّت­های کشاورزی، توسعة زیرساخت­ها، توسعة فعّالیّت­های حمل‌ونقل و همچنین توسعة صنایع و غیره با محدودیت­های مواجه است؛ همچنین نتایج حاصل از پرسش­نامه­ها بیانگر آن است که وضعیّت ژئومورفولوژیکی حاکم بر منطقه به­مثابة عامل تأثیرگذاری در عدم توسعة اقتصادی، رشد مشاغل کاذب و قاچاق کالا محسوب می­شود.